ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΝΤΥΝΟΜΑΙ ΠΑΙΔΙ...

Τις νύχτες ντύνομαι παιδί...και σκέφτομαι αν θα δω ποτέ τον πατέρα μου να γελάει με τη ψυχή του, αν θα κάνω ποτέ οικογένεια σαν αυτές στις διαφημίσεις, αν θα είμαι ποτέ ξένοιαστος μιας και δεν είμαι τώρα. Νιώθω ενοχές και τύψεις χωρίς να ξέρω το λόγο, μάλλον είναι γιατί αυτοί στην τηλεόραση λένε πως κάποιον έκλεψα ή είμαι τεμπέλης ή κάτι...καλός δεν είμαι πάντως σίγουρα. Κοιτάω έιδήσεις και βλέπω δημοσιογράφους, πολιτικούς, μεγαλοεκδοτάδες και χίλιους άλλους να φονάζουν, να προσπαθούν να επιβληθούν ο ένας του άλλου. Έτσι είναι οι συζητήσεις; Αυτή είναι η ανταλλαγή απόψεων; Εγώ νόμιζα πως αυτοί που κυβερνούν πρέπει να είναι καλλιεργημένοι, να μην παίζουν παιχνίδια εντυπώσεων, να μην προσπαθούν απλά να επιβληθούν του συνομιλητή τους, να έχουν πραγματικά κάτι να πούνε. Όταν αυτοί που με κυβερνούν είναι λιγότερο σοφοί από εμένα τότε υπάρχει πρόβλημα.

Ανάβω όλα τα φώτα...και προσπαθώ να καταλάβω σε ποιούς ανήκω; είμαι αριστερός; δεξιός; βολεμένος; ιδεολόγος του φραπέ;...κάτι πρέπει να είμαι, δεν γίνεται να μην μπορώ να είμαι με κάποιους, και να μαλώνω με κάποιους άλλους. Όλοι γύρω μου αυτό κάνουν. Πρέπει και εγώ να μάθω να μισώ κάποιον, κάποιον να πολεμάω. Πρέπει επιτέλους να γίνω ρεαλιστής, να μάθω να ξεχωρίζω τους δυνατούς και να πηγαίνω μαζί τους. Να γίνω πρακτικό μυαλό, να κοιτάω πως θα περνάω καλά εγώ, η ζωή είναι ζούγκλα, ή σε τρώνε ή θα τους φας. Πρέπει να βρώ κάποιον να παπαγαλίζω, κάποιου τη γνώμη να εκστερνίζομαι.

Κι έτσι ζητάω διαρκώς μια ταπεινή συγνώμη που δε με σέρνουν οι καιροί κι έχω δικιά μου γνώμη...αν πιστεύετε πως αυτό πρέπει να γίνω...τότε μάλλον πρέπει να αλλάξουμε τρένο και αν είστε πολλοί, κατεβαίνω εγώ, δημοκρατία έχουμε.

Εφτά η ώρα το πρωί τελειώνει το μελάνι...Μάλλον η αλλαγή πρέπει να γίνει στη δική σας συνείδηση. Δεν θα κάνω χαμηλή πτήση στη ζωή μου. Εγώ θα κάνω μια οικογένεια σαν αυτές στις διαφημίσεις...να μου λερώσουν τ’ όνειρο κανένα δεν αφήνω...καλημέρα σας...

Χαμένος νέος

Υ.Γ. Η κομματάρα είναι των 1550