Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012


Πέρασε καιρός από την τελευταία μου ανάρτηση και αυτό διότι βρίσκω άσκοπο να επαναλαμβάνομαι μιας και τίποτα δεν έχει αλλάξει στην χώρα μας όπως προβλεπόταν άλλωστε, ή τουλάχιστον εγώ δεν έχω κάτι να προσθέσω σε αυτά που ήδη έχω γράψει. Αλλά θα σκάσω αν δεν γράψω! Έναυσμα μου ωστόσο υπήρξε μία ολιγόλεπτη τοποθέτηση του προέδρου των ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης στον Σκάϊ (Τριαντάφυλλου Τριανταφυλλίδη). Η αφορμή για αυτή την τοποθέτηση του ήταν η διακοπή ορισμένων δρομολογίων των ΚΤΕΛ που συνδέουν τους περιφερειακούς δήμους με τον δήμο Θεσσαλονίκης, λόγω έλλειψης ρευστότητας που συνεπάγεται την αδυναμία προμήθειας καυσίμων. Τον κύριο δεν τον ξέρω, δεν ξέρω το ήθος που κουβαλάει, ούτε τι έκανε για να είναι εκεί που είναι. Ωστόσο αυτός ο άνθρωπος πνίγηκε από τους λυγμούς του στην προσπάθειά του να ζητήσει συγγνώμη από τους πολίτες που άφησαν αποκομμένους τα ΚΤΕΛ σημειώνοντας πως η υπαιτιότητα είναι της κυβέρνησης (πράγμα που πιστεύω).

 

Αυτός ο άνθρωπος έσπασε υπό το βάρος των ευθηνών του, των οποίων δεν μπορεί πλέον να ανταπεξέλθει. Έσπασε αντιλαμβανόμενος πως η αναγκαστική απόφασή του θίγει 150000 συμπολίτες του. Απορώ λοιπόν, πώς γίνεται την ίδια ώρα στον Παπαδάκη να βλέπω τον γυαλιστερό και γλυμμένο Σπηλιοτόπουλο να λέει «σήμερα λέμε καληνύχτα στη δραχμή, λέμε καληνύχτα σε αυτούς που θέλουν την Ελλάδα εκτός Ε.Ε.» και άλλες παρόμοιες μαλακίες που δεν κατάφερα να συγκρατήσω. Έχουμε δηλαδή από την μία έναν πρόεδρο με τους εργαζομένους των ΚΤΕΛ στο πλάι του, να μιλάει μέσα από την ψυχή του και να σπάει κατανοώντας το πρόβλημα που έχει προκαλέσει, χωρίς να φταίει, στους συμπολίτες του, και από την άλλη έχουμε έναν από τους υπαίτιους, μία καλοκουρδισμένη, ψεύτικη, γυαλισμένη μαριονέτα να μας λέει παπαριές. Πώς κοιμάσαι ρε Σπήλιο; Πώς κοιμάστε όλοι σας;

 

Την ίδια ώρα το Α.Π.Θ. βρωμάει από τα σκουπίδια, όπως και η υπόλοιπη Θεσσαλονίκη άλλωστε. Όπως πάντα φυσικά δεν θα πειράξουμε κανέναν γυαλιστερό καραγκιόζη αλλά θα χτυπάνε οι απεργοί τους «απεργοσπάστες» και τούμπαλιν. Το Σάββατο ο Ο.Α.Σ.Θ. λέει, θα διακόψει και αυτός με την σειρά του τα δρομολόγια του. Ευτυχώς που δεν έχω γκόμενα δηλαδή γιατί θα κάναμε μαύρα μάτια. Ευτυχώς που δεν θα μπορέσω ποτέ να αποκτήσω γυναίκα και παιδιά γενικότερα βασικά. Έτσι θα μπορώ ήσυχος και αμέριμνος να δουλεύω και απλά να υπάρχω μέχρι τα βαθιά μου γεράματα που θα ξεπληρώσει η χώρα μου το χρέος, να πεθάνω ευχαριστημένος και ολοκληρωμένος τουλάχιστον.

 

Τώρα θα σκεφτείτε πως λέω μπούρδες. Ίσως έχετε δίκιο, Ίσως όμως προσπαθώ να σας κάνω να καταλάβετε πως το να έχεις μια κοπέλα, το να έχεις ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι, το να μπορείς να διασκεδάσεις τον εαυτό σου με δραστηριότητες που σου αρέσουν και αναμφίβολα κοστίζουν και κυρίως το να αποκτήσεις οικογένεια με μόνο άγχος σου τους χαρακτήρες που θα πλάσεις…Δεν αποτελεί πολυτέλεια! Και το τονίζω διότι έτσι εκλαμβάνεται πλέον. Η ατομική και οικογενειακή ανάπτυξη δεν είναι πολυτέλεια, είναι δικαίωμα. Θα μου πείτε «σιγά την ανακάλυψη σου» και όμως είναι μία από τις αιτίες που μένουμε σκυφτοί.

 

 Ίσως πάλι διακατέχομαι από μεγαλομανία και ζητάω πολλά, ίσως για να καταφέρω τους στόχους μου στη ζωή μου πρέπει να γίνω κάποιος σπουδαίος και τρανός. Να σπουδάσω κάποια κλασσική επιστήμη, να γίνω μεγαλοδικηγόρος ας πούμε, ή οικονομολόγος. Να γίνω γυαλιστερός σαν τον Σπήλιο ίσως…Το βρήκα! Ναι…ένας τέτοιος θα γίνω! Ένας σπουδαίος, κοινωνικά φτασμένος γραβατάκιας που θα γαμήσει όλους εσάς για να είναι αυτός και λίγοι φίλοι του ευτυχισμένοι.

 

Αν πιστεύετε πως αυτό είναι το μοντέλο ζωής, πως για να έχεις τα αυτονόητα πρέπει να πατήσεις επί πτωμάτων με αποτέλεσμα να μείνεις άπρακτος περιμένοντας την προσωπική σου ευημερία…Συνεχίστε να τους ακούτε, να ακούτε για ομόλογα και για αγορές κουνώντας το κεφάλι καταφατικά σαν να καταλαβαίνετε.. Συνεχίστε να τους ψηφίζετε και να τους γλύφετε. Συνεχίστε να θεωρείτε πως οι χρησαυγίτες θα σώσουν την μισή Ελλάδα βαρώντας την υπόλοιπη μισή, δεν θα κάνετε τίποτα εσείς, αυτοί θα σκοτώνουν και εσείς θα απολαμβάνετε. Συνεχίστε να βλέπετε τα παιδιά σας κλεισμένα στα σπίτια σας απορώντας αν έχουν κατάθλιψη ή αν είναι της ηλικίας. Συνεχίστε να μοχθείτε για επιβίωση και να μισείτε τον εαυτό σας που δεν καταφέρατε να γίνετε κάποιος μεγιστάνας.

 

Εγώ λέω να μην πουλήσω την ψυχή μου…λέω να καταφέρω να αποκτήσω αυτά που εγώ θεωρώ δικαιώματα μου. Όχι απαιτώντας για μένα…απαιτώντας για σένα, φωνάζοντας για σένα, ψηφίζοντας για σένα! Εσύ θα κάνεις το ίδιο για μένα; Η δική μου ευημερία βασίζεται στην δική σου καλλιέργεια. Καλλιέργεια και σοφία είναι να μάθεις να αγωνίζεσαι για τον άλλον έτσι ώστε αυτός να κάνει το ίδιο για σένα ή για το παιδί σου. Την κοινωνία την πλάθουμε εμείς και η επανάσταση πρέπει να γίνει πρωτίστως μέσα μας.

 

Come On People…Rise up!

 

Υ.Γ.1. Όποιος θεωρήσει πως το κείμενο δεν έχει δομή και ξεκάθαρο θέμα…έχει δίκιο, γράφω ότι μου έρθει και όπως μου έρθει. Οπότε save the trouble.

 

Υ.Γ.2. Το κείμενο δεν θα το αποστείλω σε κανένα blog( όποιος θέλει ας το πάρει) διότι περιέχει βωμολοχίες που δεν ήθελα ωστόσο να παραλείψω. Επίσης όποιοι θεωρούν πως θίγονται από αυτές σας θυμίζω από τον Ανευλαβή «Όταν τρώτε σκατά να σας αρέσουν και οι λέξεις που τα περιγράφουν».

 

Υ.Γ.3. Ευχαριστώ τον οποιονδήποτε διαχειριστή του http://www.ramnousia.com/ (ή ίσως την πολιτική του site) που πήρε το προηγούμενο post μου και εκτός από το να βοηθήσει να ακουστεί η άποψη μου δεν την λογόκρινε (και ναι...2 τελείες κάνουν την διαφορά) σε αντίθεση με άλλα blogs και sites (χωρίς να σημαίνει ότι δεν εκτιμώ τον οποιονδήποτε κάνει αυτό το blog να πάει μακριά).

 

Υ.Γ.4. Αυτά!

 

Χαμένος Νέος