Επιτέλους
ήρθε η ώρα… ήρθε η ώρα να βουλώσουν τα στόματα όλων των γελοίων
δημοσιογραφίσκων και των ευρωφιλελέδων που μας έχουν ζαλίσει χρόνια τώρα με το «κάνε
μόκο και πλήρωνε μαλάκα Έλληνα». Να με
συμπαθάτε κιόλας… όσο καλοπροαίρετος κι αν προσπαθώ να είμαι και να εξασκώ τεχνικές
σαολίν για υπομονή μαζί σας… Ασταδιάλα ρε ραγιάδικα φουλάρια!
Για κακή μου
τύχη ξημερώματα Σαββάτου πληροφορούμε από το ΣΚΑΙ (εξου και η κακή τύχη..) το
δημοψήφισμα. Κάποιος λοιπόν που μιλάει από τηλέφωνο και δεν ξέρω ποιος ήταν
λέει «ο Τσίπρας ρίχνει την ευθύνη στο λαό και ο λαός δεν είναι σε θέση να
κρίνει, θα είναι καταστροφή για τη χώρα…» μπλα-μπλα…..τα έχουμε μάθει απ’ έξω
πλέον. Εννοείται πως παπαγαλίζονται μέχρι τώρα και εννοείται μέχρι την Κυριακή
θα φρίξουμε περισσότερο. Δηλαδή είναι
δυνατόν; Η υπέρτατη δημοκρατική διαδικασία… καταστροφή για τη χώρα και ο λαός της
κουτός!
Αυτό φίλε μου είναι το υπέρτατο
δικαίωμα σου και καθήκον σου. Αυτό είναι το παράδειγμα δημοκρατίας. Πραγματικά έχουμε χάσει το νόημα των
εκλογών και γενικότερα του πολιτεύματος. Πάμε
πάλι… Εκλέγω αντιπρόσωπο, όχι εξουσιαστή. Δηλαδή κάποιον που θα εκφράσει το
κοινό και πλειοψηφικό αίσθημα προς όλες τις κατευθύνσεις. Εφ’ όσον δεν
κατάφεραν να φέρουν την συμφωνία που ευαγγελίζονταν θα ρωτήσουν τον λαό. Τι άλλο πιο λογικό και δημοκρατικό; Και
τώρα γκρινιάζεις ρε σιχαμένε γιατί δεν θα έχεις μετά δικαιολογία να συνεχίζεις
να κράζεις την αριστερά, τη δεξιά, τα χερουβίμ και τους μασόνους για αυτά που
πληρώνεις.
Πραγματικά έχουμε χάσει το νόημα.
Ευρωπαϊκά και παγκοσμίως ίσως. Έχουμε αντικαταστήσει δικαιώματα με κανονισμούς,
εκλεγμένους με διορισμένους και γενικότερα την πολιτική με την αυστηρή
χρηματοπιστωτική οικονομία.
Αλλά όλα αυτά
είναι τετριμμένα. Το αποτέλεσμα αυτών ωστόσο θα ήταν εμφανές όταν ο Τσίπρας θα
έλεγε σε αξιωματούχους «το 70% διαφωνεί με το μνημόνιο» για να εισπράξει ένα
αλλά Σόιμπλε ύφος «ε και;».
Ας σημειώσω
εδώ πως η πικρία μου από πολύ κόσμο όσο αναφορά την άποψη τους είναι μεγάλη.
«Από μένα θα
τα πάρουν, όχι από σένα αριστερέ ανεπάγγελτε άνεργε», Λέει κάποιος ματσομένος
σε άνεργο πατέρα 4 παιδιών. «Μπόμπολ….εεε… Θοδωράκη για πρωθυπουργό». «Μένουμε Ευρώπη…κι ας είμαστε
ο φτωχός συγγενής… κάτι θα μας δώσουν». «Στα 4 κι ας ξέρω που πάω»…(το
τελευταίο είναι φράση που πραγματικά ακούστηκε όπως έχει…).
Σε κάνει να λες αει σιχτίρ ρε! Δεν θέλω
τα λεφτά κανενός. Ο διχασμός βλέπεις πάντα ήταν όπλο των δυναστών. Αλλά και πάλι όταν σας ακούω να μιλάτε
ρε δεξιοί νεοφιλελέδες…
Δηλαδή, τα ακούω και πραγματικά όση
υπομονή κι αν μαζέψω δεν μπορώ να μην εξυπηρετήσω τον διχασμό αυτό.
Σε κάνει να σκέφτεσαι… με τι
ανθρώπους συναναστρέφομαι κάθε μέρα; Αξίζει να κρατάς ακλόνητη την ανθρωπιστική
σου άποψη για αυτούς; Για ποιόν προσπαθώ να κρατάω την συνείδηση μου καθαρή;
Για ποιόν να παλέψω; Για ποιόν έφαγα ξύλο το 11 γαμώ τα νιάτα μου;!!!
Ωστόσο…η
απογοήτευση είναι που σε κάνει να παραμερίζεσαι. Είμαστε πολλοί αλλά δεν
φαινόμαστε. Είμαστε οι περισσότεροι φίλε μου…
Έρχονται εκλογές
σε Ισπανία και Πορτογαλία… Για αυτό η λάσπη που θα φας δεν θα έχει προηγούμενο.
Σε φοβούνται και θα σε λυγίσουν κι άλλο
μέσα σε αυτή τη ζόρικη εβδομάδα. Θα στήσουν ηλίθιους στη τράπεζα για ένα πλάνο,
θα βγει ο κάθε καραγκιόζης της Ευρώπης να μας πει ότι σε ενδεχόμενο «όχι» θα
γίνει σεισμός 18 ρίχτερ στην Ελλάδα. Θα βγουν στα κανάλια γερμανοτσολιάδες να κλαίνε
με Ευρωπαϊκό μαντήλι και να μας παρακαλάνε για σύνεση… Κλείσε τα όλα! Όχι για να μην αλλάξεις άποψη, σε ξέρω… θα μείνεις
πιστός στην καθαρή συνείδηση σου. Αλλά για να μην σε ταλαιπωρήσουν κι άλλο
οι συνετοί και ενάρετοι.
Να είσαι σίγουρος πως σε όλη την
Ευρώπη υπάρχουν άνθρωποι που συμμερίζονται τις απόψεις σου και ψάχνουν και
αυτοί την ευκαιρία τους. Περιμένουν να δουν πως υπάρχει κι άλλος τρόπος.
Ελπίζουν σε εσένα και εσύ σε αυτούς.
Για αυτό καταπονημένε φίλε μου Έλληνα…
την άλλη Κυριακή γράφεις ιστορία. Παίρνεις πίσω την χαμένη σου αξιοπρέπεια και
δείχνεις τον δρόμο στους υπόλοιπους διψασμένους για δημοκρατία. Ήρθε η ώρα να
θυμηθείς το ξύλο στις πλατείες, το βλέμμα του άνεργου πατέρα, την κατάθλιψη του
γείτονα που έπεσε από τον τρίτο…
Αυτό που συνειδητοποιώ όση ώρα γράφω
είναι πως δεν σε παρακίνησα σε κανένα σημείο τι να ψηφίσεις… Αλλά μαρέσει που
το συμπεραίνεις μόνος σου. Βλέπεις νεοφιλελέκο μεταμορφωμένε φασιστάκο; Πώς
γίνεται ένα κείμενο που παρακινεί για δημοκρατία,
αξιοπρέπεια και ελευθερία να σου προκαλεί αντιπάθεια;
Μη φοβάσαι φίλε μου Έλληνα… κάνε το
παιδί σου περήφανο…
Χαμένος Νέος
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου